Cennette Görsem Şiiri - Atilla Durukan

Aynaya bakınca beni,
sokak karanlıgında seni.
lambanın ışıgında hayalini
görsemde artık tanımam seni.
son gidişin bu yolun hazin sonu,
biten bu sevdanın tükenen yolu,
varlıgını bitiren yoklugunun tamamı,
artık görsemde tanımam seni.
elverdin diz çöktüm senin önünde,
ömrümü herşeyimi serdim önüne.
bir yok yerine, bir kin ugruna
seni artık hiç tanımıyorum.
destanlar yazdırıp imza atmıştın,
son imzanı sevdam diye yazmıştın.
dünyayı yakmıştım, sana yanmıştım.
şimdi seni hiç tanımıyorum.
yıllar sonra bir gün kimbilir nerede
yüregin ses verir gülün sesine,
öten bülbülün ahuzarına
karışır ahuzarın duymam sesini.
alemler ters yüz kopsa kıymet,
ulvi mahşerde herkeste dehşet,
bir yanda cehennem bir yanda cennet,
cennette görsemde tanımam seni.