Gece ne soğuk nede üşüyor
Yorgun ruhumu
Ruhum kalmadı o akşamın sonunda
Dua gibisin desem
Sen duam değilsin
Sen yaşamımın kendisi
Gülen gözlerimin kendisi
Kararmadan önceki gecemsin
Sen ilk hecem
Bu sensiz ilk gecem
Kokunu rüzgâr yorgunluğunda taşırken
Ruhumun derin sokaklarına
Sokaklar yorgun
Rüzgâr yorgun
Gözlerim ve sözlerim yorgun
Cennetin kokusu bende durgun
Kayıt Tarihi : 10.4.2009 09:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!