sırat köprüsünün üstündeki ipin üzerinde yürürken cennetin ışıklarını görmek kadar cennettik,
cehenneme soktun ama ipi kestin yaktın
yakılası ömrümüde sattın gittin o ışıkta,
mezarlarca donduğum yetmedi onuda deştin gittin,
ölüm yıl dönümlerimde güllerle süslediğin toprağımda kurudu,
geriye kalan gökyüzünden sana bakıpta haykırdığım ama sesini duyamadığım aşkım, bir gün elbet gökyüzündeki meleklerin fısıltısı kulaklarında çınlayacak...
Kayıt Tarihi : 27.3.2010 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!