Cennetimi Ve Seni Şiiri - Hacı Gürbüz 2

Cennetimi Ve Seni ⁹¹

Doğdumda bütün otların, çiçeklerinin
meyvelerin tadını, ilk sütümü
emdiğimde annemden gelmişti damağıma

Beşiğe bellediklerinde o anda
öllük toprağının, kokusu her nefeste
mis gibi gelip dolmuştu ruhuma

Aklım erince baktım ki karşımda
kırklar dağı duruyor,
sağım türbe solum düldüzü
babam öğretti dürüstlüğü

O dağlardan derelere gelir
şırıl şırıl akan suyu,
keklikler orkestra kuşu,
bülbülü, birlikte ötüşürdü

Baharda ilk hangi çiçek açar
kışın ilk kar nerde tutar
aklıma yazmışım acı tatlı
ne sevdalar yaşadılar

Yoktur ki hissetmediğim
rüzgârı ,güneşi, yağmuru seli,
hep çobanlık yaptım ayağıma
çok battı geven dikeni

Doğaldır açığı, çördüğü, zuvalı,
alıcı ,ahlatı yiyerek büyüdük köyde
bir de yürekte sevdam yâr vardı

Anlatmaya ömür mü yeter
gitti yârim burda hayali gitse de
Gürbüz bazen bırakmaz
kalbinde götürür, cennetini ve seni