Sana yazmadan nasıl kapanır gözlerim
Gözlerin karşımda dururken
Kaşların yay
Bakışların ok gibiyken
Ve gülümserken dudakların
Gülümsetirken hayatımı
Sana yazmadan kapanır mı gözlerim.
Nasıl saklıyorum seni bende bir bilsen
Kendime bile söylemeye korkuyorum.
Her şey bitti derken
Kuruntu yaparken kendi kendime
Güneşin doğması yok mu
Çalan telefonun sesi gibi
İşte o zaman
Seni her zamankinden çok seviyorum.
Senin sesin,
Gülüşün,
Hayata bakışın
Yiğitçe duruşun kavganda
Başı dik yürüyüşün.
Seni sevmeyeyimde ne yapayım
Hiç canımı yakmaz
Sevdalım
Severken öldürüşün.
Kızma bana seni anlatıyorum diye sana
Seni bana anlatıyorum her dem
Ondan başka kim sevilir diye.
O dişleri dudakları
Kızma bana
Kabahat senin
O kadar güzel olmasaydın madem.
Allah senden razı olsun
Güzeli sevmek sevaptır diye
Cennetlik ettin beni.
Senin de yerin cennet olsun.
Biliyorsun ki
Yazmıştım önceden
Cennetim sensin.
Vallahül Azim...
Orhan KutluKayıt Tarihi : 5.1.2012 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!