Gece berrak, gece sessiz
Ayışığı, yıldızlar ve ben. yaşamı soluyan üçlü
Güllerim var, dikeni olduğun
Dikenlerim var, tomurcuklar kondurduğun
Ben gecenin karanlık ikliminde güçlü
Sen, olanca beyazlığında, gençliğinde yaşamın
Konuşan gül, ağlayan papatya
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta