Yağmurlar yağar aheste Şiiri - İlyas Kaplan

nisan yağmurları yağar vuslat kokan cennet sabahına
secdeler kaç yüz defa gözyaşlarıyla ıslanır
ve sonra çözülen her göğün karşısında buzlar gibi
sel olup çağlar başını taştan taşa vurup

yine ılık rüzgarlar eser ikindi vakitleri
öylece kalakalır encamı mahşeri havanın
gökkuşağın son kızılına son vurulan mühür
kim bilir kaç evvelin yağmuru

arzular dalgalanır gecenin tam ortasında
bir lütuf hoplatır yürekleri adeta
kutsi sevinçler salınır ayla yıldızlar arasına
ta uzaklardan bir nefes iner seher yeline
gözyaşlarına siner faslı bahar
cennet mevsimleri yaşatır

acıların yekunu toprak kadar değerli
daha yüklü yaşanır miras kalan her çile
ana kucağından mahşer ötesine
umutla, umutsuzluğun yüz yüze birleştiği
en büyük muammanın kördüğümü çözülür

vakitsiz aşk sarhoşu teselli arar şehrin bulvarları
tutkuların bedenleri siyah tül ile örtülür
kaybolur mecrasından çıkmış saatler
ağlaşır ıssız caddelerde vizesiz yürek yangınları

kaldırımlarda ki yağmurlar ateşin zebunu
uzun bir yolculuğun içine doğru bir keşif bilinciyle yürürler
yolculuk dehlizlere değil aşkın deryasına doğru
girdabında hangi hayaller kurulur hangi rüyalar görülür
ezeli gamın elinde bir o kadar karanlık

ümitlerden çağlar duygu çağlayanı sonsuza dek
adeta köpürür ezeli sevdalar
büyülü muhteşemlikler efsunlu ırmak içinde
başlar müştak zamanların yeni bir masalı
sevda ateşlerinin yandığı yeni bir şafağa değin

her saniye azılı ejderhanın nefesiyle yok olur
yeni bir fecir doğar ecel vakti
heyhat soğuklara aldırmadan ayaza tutulmadan
beyaz benekli yağmurlar
bir beldenin en kuytu noktasında uyurlar mışıl mışıl

yağmurlar yağar aheste hüzzam vakitlerinden

redfer