Cennet Köyüm Şiiri - Fahrettin Akbaş

CENNET KÖYÜM
Adına kurban ey ortabucak
kollarin şefkatli bağrın çok sıcak
bu şefkat anada bulunur ancak
nasıl anlatayım a köyüm seni.

ne güzel komşu alköse ince
efkarim kaybolur seni görünce
yürekte bir yolsun uzun ve ince
nasıl özlemişim a köyüm seni

hamurkesen,perçinis, kayakışlak,gülebi
hepsi birer cennet birer gül evi
haklısın bana yapsan sitemi
geldim kucagina,al köyüm beni.

Tuzluca,Egrekdere,ne güzel köy üçkaya
Dört saatlik bu yolu gider gelirdik yaya
Yolda ölmemek için el açardık semaya
Attı gurbet ele yel köyüm beni.

büyük demi,mecitti,vakur çaldagi
şakkulu,karahan cennet otagı
seni sevmeyenin sönsün ocağı
nasil sevmeyeyim can köyüm seni

senin bir usta Ayvazin vardı
boynuzdan tarak bıçak yapardı
maziye daldım derdim kabardı
nasıl unuturum a köyüm seni

Mehmet dayım vardı misali melek
tez elimden aldı şu kahpe felek
doğuştan ağlattı koymadı gülek
inan çok derdim var duy köyüm beni

annem kardeşlerim gencecik
gitti.
çocukken bağımda baykuşlar öttü
kırıldı kollarım dermanım bitti,
Bundan sonra bir ölü say köyüm beni.

ibrahim dayimla usta beytullah
Ruhları şad olsun ya resulallah
melek gibiydiler be subhanallah
nasıl unuturum can köyüm seni.

Fahrettin'in hayalisin,düşüşün
yüreğisin,sinesisin,döşusün
yemeğisin,ekmeğisin,aşısın
Sende unutma can köyüm
beni.

Fahrettin Akbaş