Cennet Kokuyor Boynu Şiiri - Muhammet Demir

Bir gülüşüne sığdırdım tüm mevsimleri,
Gözlerinle aydınlandı gecemin karanlığı.
Ne yana dönsem, hangi nefesi içime alsam,
Sensiz eksik, sensiz yarım kalıyor dünya.

Cennet kokuyor boynun…
Ve sen Sanıyorsun ki sadece boynunu öpüyorum,
Bilmiyorsun dünyam;
Senin boynundaki kokudan ibaret.

Her dokunuşunda yeniden doğuyorum,
Parmak uçlarımda titreyen bir mucize gibi.
Bir bakışınla yanıp küle dönsem bile,
Küllerimden yine sana kavuşmayı seçiyorum.

Sen varsın,
Benim içimde büyüyen bütün dualarda.
Sen varsın,
Her nefesimde her şükrümde.

Ve bil ki;
Hayat bana senden bir parça sunduğunda,
Ben onu cennetin kendisi sanıyorum.