Cennet Kokulum Şiiri - Gül Atar

Ben sana bir çocuk gibi düşkündüm
giderken ardından gitme diye ağlardım
Gülerdin çocuk sevgilim derdin
Sen giderdin ben hala ağlardım
başımı okşayışın sarılışın öpüşün elimi tutuşun
aklımdan çıkmazdı
ben sana çok düşkündüm
bir annenin yavrusuna düşkünlüğü kadar
hani bebek kokusuna
cennet kokusu derler ya
senin kokun benim cennetim
şimdi seni anlatmak
öksüz bir çocuğa annesini anlatmak gibi bir şey
biliyor musun ben yine seni çok özledim