Cennet kokulum Şiiri - Ragıp Güngör

Şimdi sen gittin öyle mi
Belki de çoktan sarıldın Metin'ine
Peki ben ne yapacağım sensiz
Nasıl gülecek yüzüm
Kimin göğsüne yaslayayım
Kara bahtlı başımı
Kimin ayaklarını öpeyim
Cennet kokusu almak için
Felek ile her kavgamda
Kimin kapısına varacağım sığınmak için
Kimin zilini çalacağım
Kime yaslayayım
Kan revan içindeki sırtımı
Kahrolası Dünya denen alemde
Bir tek sendin beni anlayan
Sen gittin ama
Bir harabe bıraktın ardında
Ben yandım alev alev
Ben yıkıldım sen uzanırken toprağa
''Sen gittin ama deme bana''
Kader vursa ne olur
Artık acımaz tenim
Cesedim dışarıda ama
Ruhum seninle gömüldü benim