Cennet Gülüm Şiiri - Güven Tekin

Sen, cennet gülümüsün?
Yoksa, cehennem gülümüsün?
Bilmiyorum ama,kalbimin gülüsün.
Bakışıyla, yüreğimde güller açtıran,ahu gözlü dilber.

Sevdanı ektim,başak tarlası bedenime.
Sevda çölünde yandım,mecnun gibi kaderime.
Ellerim kanasada,dikenleriyle tuttum o gülleri.
Dağlarımı aşmak lazım,o gözlerine kavuşmak için.

Bilmezdim şiir yazmayı,seni tanımadan önce.
Öyle bir girdin ki, yüreğime sessizce.
Mesela seninle sevdim, ben papatyaları.
Gülmeyi sende öğrendim ben.

Seviyorum,çıkan papatyalar,senin sevginle dolu.
Şimdi artık,seviyor,sevmiyor,yapmıyorum.
Bütün papatyaları,seninle seviyorum.
Yüreğim kayıtsız,teslim oldu senin sevgine.

Karanfiller,gibi yüreğimi sardı kokun.
Bir gün bile, solmayan çiçektin,baharım,yazımdın sen.
Sakın soldurma,kalbimi bir saniye bile.
Sevgin ile dolsun,tüm dünyam sen ol.