Gönlüm bir martı çığlığıyla ağlasın
Bir çocuk öldüğünde
Gönlüm badem dalı gibi çiçek açsın
Bir çocuk güldüğünde cennetttir dünya
Günümde karanlık saraylar kuruyor kisra sarayı gibi
Kendi seccademde esirim ben
Ey şeytan senin aklına köle
Şeytanım ben kendi öz çocuğuma
Bir çocuk güldüğünde cennetttir dünya
Bir çocuk öülnce hissedin benim elemimi benimle
Şimdi kendi seccademde kabeyim ben
Ebabil kuşlarıyla savunun seccademi
Rüzpar yaralıdır bir çocuk ölse
Kalbim kesilir...
Şarkım ölür dünyaya aşkım ölür
Bir papatyayla ben de bir bahar ölür
Kayıt Tarihi : 22.9.2024 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!