Onon Irmağı’nda üşüdü ilkin çocukluğum;
bozkır, alnıma kurt dişinden bir yazgı kazıdı.
Annemin elleri duman, babamın adı gökyüzünde yarım bir nefes.
Adımı rüzgâr emzirdi, ekmeğimi ayazla böldüm.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta