her şey
her şey seninle başladı...
hayatta aldığım en oksijenli hava
attığım en umut dolu adım
hissettiğim sımsıcak duygular...
ve herşey seninle bitti
Karadeniz dalgalarına benziyordu,
Bir günü bir güne uymuyordu.
Yağan kar taneleri gibiydi,
Gökten inerken masum,
Doruklarda ise çığ oluyordu.
Her ne kadar,
Bozmasada kaideyi istisnalar.
Bir kez bozmaya görsün,
Önünde ne kural kalır,
Nede kanunlar.
Ne kadar gerçek varsa hayatta,
Düğününde ağladım,
Çekildim bir köşeye.
Elveda ey sevgilim,
Bunca süren herşeye.
Ben her zaman ağlarım.
''İyilik yap, denize at,
Balık bilmezse, Halik bilir''
Demişlerdi.
Hayatım boyunca,
İyiliğin adını,
''Ekmek parçaları yaptım.''
Her satırda dert kusar benim şiirlerim,
Okuyan pek birşey anlamaz belki bilemem.
Anlayan zaten anlar beni,başka ne diyeyim.
Benim derdim sanma ailem sanma işim değil,
Benim derdim sendin anlamadın ne diyeyim.
Aslında bende;sen gibi bir insandım.
Ama ben seni;inanki bir insan sandım.
Sen her sözün,herşeyinle,önemliydin,
Yanılmışım kanılmışım.Yazık inanmıştım.
Sen nesin,kendini ne sanırsın söylermisin,
Ben bir sahildim, Kimsenin bilmediği,
Issız dağ diplerinde,
Hep seni dinliyordum, kayalara çarpan,
Dalgaların sensizliğinde.
Ben bir cahildim, kimsenin görmediği,
Maneviyatın denizinde,
Sensizliğinle yanarken,her gün ben,
Yakıp kavursa ne olur,güneş gibi cehennem.
Sensizliğinle ben,üşüyüp titrerken,
Buzulların tepesinde,cılız bir mum ışığıyım ben.
Zaman geldi,fırtına oldum sevginle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!