Cengiz Yazıcı Şiirleri - Şair Cengiz Yazıcı

Mevsimlerin dengesi bozulmuş,
Yaz baharda kar yağıyor.
Garibim bademler şaşkın,
Ocak ayında çiçek açıyor.

Her kahve köşesi, birer ilim yuvası,

Takvimler ağustos ayını gösteriyordu,
Günün ne önemi vardıki,
Saat sabaha karşımıydı neydi.
Herkes uykunun en tatlı yerinde,
Bilmem kaçıncı safhasında,
Rüyaların en tatlısında.

.
Okulun birinde, bir öğretmen vardı,
Öğrencileri, o öğretmeni çok severdi.
Doğruydu çünkü, üstelik bilge biriydi,
Ona göre herkes, erdemli olmalıydı.

Sürekli nick'ini değiştireceksen,
Bizi kendine benzeteceksen,
Burayı ahıra çevireceksen,
Sana başka kanalmı yok?

Bacım deyip sulanacaksan,

Senin içindi, terk ettiklerim,
Sırf senin içindi biliyorsun.
Senin içindi, çektiklerim,
Senin içindi, üzüyorsun.

Hani nerde verdiğin sözler,

Sensizlik;
Burnumun direğini, sızlatırken,
Günlerce,
katıksız sancılarını çekeceğim.

Sessizlik;

Hiç, peşin fiyatına, taksitle almadım.
Tek bulduğum, kırık ekmek parçalarıydı,
Başım önümde, gezdiğim sokaklarda,
Para denen şeye, hiç rastlamadım.

Ekmeğinse, bayatlarıydı kısmetimdekiler,

Sekseninde, düşünce gibidir onlar,
Ağırlığı, yüktendir, rampadır yollar.
Onlar çalışır, onlar alışır, Onlar yük taşır.
Onlar, kervan olmuş, karıncadan farksızdır.

Geceleri, hoyratlar sararken, taze tenleri,

Kulak ver, dinle ve anla,
Bir dost bakın ne diyor.
Zirvenin en diplerinden, Onca,
''Buralardan bir yıldız kayıyor.''

Unutma Fatih'im! Yıldızlar sönmez.

Her gece,
Bir 35'liğim vardı, temizinden,
İki pakette cigara, helalinden.
Sayende,
Bir işçi, daha alındı dendi,
Hemde en fakirinden.