Konyada Dünyaya gelmiş lise hayatının yarısını konyada yaşayıp duygusal anlamda ilk yaşantılarını manisaya taşınıp yaşamış ve çoğu sevdiği şeyleri kaybeden öylesine şair öylesine yoldan geçen birisi
Sadece Duygusal anlamda kederlenen birisi
Bir aşk diye tutturmuş gidiyorum,
İçerisinde güzeller güzeli birisi,
Gönül bahçemdeki,tek kişi,
Sadece onun sevgisi ile yaşıyorum,
Gel sevgili gel.
Her günü senin için yaşadım.
öylesine ciddi yaşadım ki,
her sabah sesine uyandım,
Sen bilmezsin senli arayışlarımı,
Sevgin diyorum esasında var mıydı?
esasında neydim ki ben?
neyim altı üstü bi insan,
görünürde pek sakin pek sıcakkanlı,
bi katilin bakışlarında saklı olan...
Hiç özlemi hissettin mi?
sensizken seni hiç aradın mı ?
sen bensizken bir gün olsun ağladın mı?
sen... sen bir yalansın koskoca bir yalan.
sanmıştım ki bensiz ölsen de kalamazsın.
Bir öğle vaktince
Gecenin bir vaktindeyim,
Seni bekliyorum…
Ellerim bomboş,
Kalbimde keder dolu,
Seni bekliyorum…
Ben sıradan bir Cengizim,
Senin sevginle mükemmel kıldığın,
Avare,tutsak bir Cengizim!
Güzel Gözlerinle,Özgür bıraktığın…
Bakıyorum uçurumun en dibine,
Duygularımın ne hissettiğini bilmiyorum,
Anlatmaya çalışıyorum çaresizliğimi kelimelerle
Yalnızlığımı iliklerime kadar hissediyorum.
Unutulmuş yetim çoçuk oluveriyorum…
Ağlıyorum sokaklarda yalnız başıma,
Yazıldığı gibi okunsa keşke,
adı kederdir keşmekeş bir işkencedir,
bazıları ona hasret der; ben ise: ölüm.
kimseler umut der; ben Aile.
belki de hiçbirşey o kadarda nadir değildir,
Anılarım depreşiyor,
Rüzgar bile kederleniyor,
İnceden inceye çaresizlik geliyor,
Öfke yerini acıya bırakıyor…
Bir yaz vaktindeyiz,
Bir sevdiğim
Bir ailem var
Bir umutlarım
Bir de çalınan hayallerim
Ağlıyorum virane yollarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!