Kadınlar anadır, kadınlar yardır
Uşşak için temennay-ı mesardır
Hem yürekte yara hem gam-güsârdır
Bitmeyen çileye bahardır; nisâ...
Zaman olup yüreğini dağlayan
Ölürsün,
Rahm-ı mâder soluk olur sinene.
Bir solukta hakikati görürsün,
Sonra doğmak için tekrar ölürsün.
Ölürsün,
Her solukta hakikaten ölürsün,
Ömründe ilk kez olsun, yalnız kal benim için...
Gözlerimden akan yaşların yanağımdaki seyrinin ayak seslerini işit...
...Ve gülümse...
Gülümse ki bir lahza daha artsın ömrüm,
ve bir parça rahatlasın sevinç nedir bilmeyen yanım...
Dökülsün teker teker kederler,
Düşünüp;
Ayak sesini işittiğim yalnızlığımdan,
Ürperdim.
Ve değerlerimin eninlerinden
Varlığına inandığım inançlarımın,
Gölgesine saklandım.
Yine değdi yüreğime düşüncenin ateşi
Büktü yine bileğimi yalnızlığın can eşi
Sanma sakın dünya hali evvelki gibi bende
Perişansam, tebessüm belirsin ol çehrende.
Ne nisa girer artık, ne Sami* girer düşe
Yakılmış hüzünlerdir yüreğime saplanan
Ne varlığı hazin, ne kırmızı düşlerim
Anla beni sevgili, seninle var olsam da
Yokluğunda müheyya gözümdeki yaşlarım
Şebboy kokmaz tenini, tanımasaydı seni
Yessar ovasının aranmaz gülü,
Sen de bu yollarda yürü hasanım
Bu yolda düşene sorulmaz günü,
Yürüsene hasanım aslan hasanım,
Sen de vatan bağrına yaslan hasanım.
YokLuğunLa perişan bir haLde dağLanırken yüreğim; gözLerimi bağLadım ki akmasın hayaLLerim...
Yine mızraplar kırık
Yine sazlar telsiz kaldı.
Kanayan yüreğime gözyaşlarımın karışması gibi;
Tüm sarılar topraklara karıştı,
Ve çiçekler hüzünlere...
Yarınlar umutlara gebe değil nicedir
Uyandım gençliğimden birkaç parça ak ile
Lakin yüreğime güneş tulu etmedi.
Uzandım gafletin en zarif döşeğine,
En latif ninni dahi uyumaya yetmedi.
Yürüdüm zamanları başıdik, yalınayak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!