tutsak akşamlarınıza serin beni
ben kara çocuguyum kara Afrika nın
yüzüm kara,düşüm kara
güneşim ay'dır benim
bir gecede yarattı doga bedenimi
düşününce.....
şöyle adam gibi bir gün yaşamamışız seninle
elini hep görürdüm
kalem tutarken
kitap okurken
yazık
bildigim kavgalardan degilsin sen
geceye çalınmış bir leke gülüşün
gürültüyle düşen yaprak sesinden
nefesi tükenmiş ceset gibisin...
biri birine merhaba diyor
bana yapay geliyor
biri birine seviyorum diyor seni
bana yalan geliyor
seni sevmek:...
yangınları deniz sayıp
dalmaktır korkusuz
düşüne düşmektir gündüzleyin
kutuplarda tomur tomur terlerken
üşümektir afrikada soguktan
ne kadar yordumsa geceyi...
bir yanı benzemedi sana
serçeler
her sabah
yitirdigim öfkemi yazdı
suç üstü takvimler tutanaktır
ayyaş kaldırımlara
düşler gasp yataklı
günışıgı zanlıdır bu yollarda
sonrasız gar lar tükettim
kaçtıkca yanlız kalır bir kuytu gölgede uyur
kaçtıkca yitirir gürültüsünü
sessiz yamaçlarda kendini bulur
kaçtıkca akşamüstleri devrilir bir bir
kendi ipini çeken cellad olur
eylül den adımladım mayısı bir bir
çam kokusunu,cebimde
sabrımı bıçak uçlarında taşıdım
özledim...yalın
özledim...tek başına
-
Zeynep Seda Yüzügür
Tüm Yorumlarduygularını çok iyi dile getirmiş bir şair bence.o satırları okurken insan gerçekten kayboluyor şiirin içinde oralarda buluyor kendini.yüreğine sağlık,kalemine sağlık......yaşamından şiir,sevgi hiç eeksik olmasın.....