Cengiz Çetik Şiirleri - Şair Cengiz Çetik

Ne zaferler kazanıldı,
Yokluklar içinde.
Ne zaferler kazanacakken,
Hainler türedi...kaybedildi.
Ne komutanlar çıktı,
Canını siper etti...vatan için.

Ah hayatım!
Ne söylesem ki sana
Geçmeyen izlerin var hala içimde
Acılarım, isyansı düşüncelerim
Suskunluklarımı delip geçiyor
Kavgamın sesi şiirlerim, duygularım oluyor

Gün oldu
Sevgi binasını ördün, aylarca
İçime girerek, sevgi ışığı gözlerinle
Kalbimin duvarına, aşkın harcını sıvadın
Kirecinle yaktın, çimentonla yapıştın
Mastar çektin, bozuk geçen günlerime

Sevgilere aç kalmış
......Ellerim cebimde dolaşırken
...............Çevirdiler etrafımı
…………………….şehir eşkıyaları
Vurdular annem
........Acımadan vurdular

İçinde
…ağırdır
……küf kokusu………...ağır
Mantarlaşmış hayaller
….Yıllanmış
…….Viranelere sere serpe serilmiş

Gün gün gidiyor, yaşayan güzel yürekler
Kimisini gecenin hain koynunda yakalıyor
Kimisini gün doğumunda can evinden vuruyor
Gülmeyi unutturulan, uçsuz bucaksız yerlerde
Kan kusuyor insanlık, insanlık dışı yaşananlar yüzünden

Kırın önyargılı düşüncelerinizle
Yanılgılarla dolu bakışlarınızla
Parçalayın bir avuç sözlerinizle
Yargılayın, sorgulamadan duruşunuzla
Ahhhh!
Ne de kolay, bir insanı mahkûm etmek değil mi?

Biliyor musun
…şiir gözlüm
…bu gidişin
..…hiç, ama hiç
…….iyi gelmedi bana.
Göremezsem seni

Bir sıçrayıştı
Seninle yaşanılan

Belki de oyundu
İçinde hissedilen

Satılık düşler ülkesinde yaşayanlar
Gündüzün ışığında büyüyemeden
Gecenin zehrinde ölürler
Mavi düşleri hayal edemeden
Mezarlığa gömer, doğruluğunu…