Çengel Ve Yatık Kömüşlerim

Heyy...
Yatık kömüş,çengel kömüş,
Kalkın artık.
Bu gün de sabah oldu,
On yıllık ömür doldu.
Beraber büyüdük,
Birlikte yürüdük,
Dağda bayırda,
Hayat yolunda.

Üç gün sonra,
Pazara gideceksiniz.
Sizleri yıkamam,
Sırtınızı tımarlamam,
Boynuzlarınızı yağlamam,
Bir günümü alacak...

Haydi bu sabah,
Yolculuk var.
Bir vedalaşıp,koklaşalım,
Sonra ayrılalım.
Yirmi kilometre yola çıkarken,
Yürümek değilde,
Ayrılık koydu size biliyorum,
Göz yaşınızı görüyorum.
Çünkü sizlerde tepeyi aşarken,
Dönüp bana bakacaksınız,
Ben bu yanda ağlarken,
Siz o yanda ağlayacaksınız.

Ah ah..
Önce pazarda satılacak,
Sonra belkide,
Pastırma olacaksınız.
Benden söylemesi,
Kolaydır demesi,
Gelde bana sor,
Ayrılmak ne kadar zor,
Acısı yüreğime kor...

Ama,
Hayat böyle,
Çengel ve yatık kömüşlerim,
Benim çocukluk düşlerim.

Hasan Arpacı,Ortalıca,Tosya