Cenevre’de Akşam... Şiiri - Safet Kuramaz

Leman gölünden
Geçerken delice
Soğuğu elime
Sıçrar hoş suyundan

Buz gibi titrerim
Dişimi kitlerim
Kaz gibi atlarım
Heves döngüsünden

Ara cadde sıcak
Rüzgâr sanki ırak
Renk cümbüşü çırak
Taklit görgüsünden

Neyse ki kış bitti
Artık her şey tatlı
Mala göz atmalı
Dükkân örgüsünden

Işık yerden parlar
Her dilden gözde far
Türkçesi yok naçar
Yoksun görücüden

Atatürk heykeli
Benzemiş hayali
Bir model besbelli
Hâkim duruşundan

San Piyer Bulvarı
Sütun ve duvarı
Ezansız çan yâri
Bitap duygusundan

Her yerine taşıt
Özel araba kıt
Her ev sanki anıt
Doğa kurgusundan

Soğuk engel değil
Kış etse de sefil
Yüzüm yansa al-al
Kaçtım kuruntudan

Cenevre’de akşam
Sokak boş vesselam
Gölde nem ve ölüm
Şaşmaz uykusundan