Senin değil saatin alarm sesiyle uyandım bugün de bilsen ne kadar koydu
Elim yana uzandı sen yoktun dokunduğum yer çok soğuk ve koca bir boşluktu
Çenesi düştü yine duvarların konuşup durdular bakıp bakıp gülüyorlar
İçimi bir tek onlara döktüğümden halimi de gittiğini de biliyorlar
Lambalar açık uyuyorum hala belki dönersin sen hiç sevmezsin karanlığı
Tuhaftır ki korktuğun gelir hep başa bilirsin en büyük korkum sensiz kalmaktı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta