cenaze arabası yaklaşırken
yaşananların artık anı olduğu eve
kadının ayakkabıları bırakıldı kapıya
hava gitgide soğurken
gözyaşları ısıtıyordu yanakları
kalabalıktan kimileri
soğuktan çekiyordu burnunu
kimi sakladığı gözyaşları oradan kaçmasın diye
ama kapı kenarındaki küçük çocuk
kokusunu alabilme telaşındaydı annesinin,
son kez!
kapı önüne konan ayakkabılarından…
04/11/2005 ArDa Özdemir
Arda ÖzdemirKayıt Tarihi : 21.4.2006 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!