yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Zamanın kumları beklemeden akıp gider
Bir kırlangıç göklere veda eder
Günler son bulur sorgusuz sualsiz
Geleceğimiz geçmişimizden habersiz
Karanlık geceler kızıllara boyanır
Ay, Güneş'ten saklanır
İçimde bir sıkıntı
Bir kasvet... bir duman...
Dünya dar gelir inan
Seni düşündüğüm an
Titreyen ellerimde
Devamını Oku
Bir kasvet... bir duman...
Dünya dar gelir inan
Seni düşündüğüm an
Titreyen ellerimde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta