yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Zamanın kumları beklemeden akıp gider
Bir kırlangıç göklere veda eder
Günler son bulur sorgusuz sualsiz
Geleceğimiz geçmişimizden habersiz
Karanlık geceler kızıllara boyanır
Ay, Güneş'ten saklanır
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta