yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Zamanın kumları beklemeden akıp gider
Bir kırlangıç göklere veda eder
Günler son bulur sorgusuz sualsiz
Geleceğimiz geçmişimizden habersiz
Karanlık geceler kızıllara boyanır
Ay, Güneş'ten saklanır
Meydan mI verirdim bu ayrılığa?
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
Devamını Oku
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta