Cenaze (zamanın Kumları)

Zamanın kumları beklemeden akıp gider
Bir kırlangıç göklere veda eder
Günler son bulur sorgusuz sualsiz
Geleceğimiz geçmişimizden habersiz

Karanlık geceler kızıllara boyanır
Ay, Güneş'ten saklanır
Sahnenin perdeleri kapanır
Nedendir, umut dolu herkes yarı yolda kalır?

Bir cenaze verilir toprağa
Toprağın tüm yükü sanki benim sırtımda
Giderim her yere bu güruhla
Sessizlik bekler bizi yolun sonunda, günahlarla.