Cenaze Var Şiiri - Celal Bahar

Bir cenaze var dostlar,
Defni gereken,
Yüreğim öldü aniden,
Dosta giderken,
Salası okunmaz,
Namazı kılınmaz,
Bir ben varım yanında,
Bırakıp gitsem olmaz...
Bir yürek öldü dostlar,
Yalnız ve de kimsesizdi.
Aşk elinden çok çekti,
Aldığı her nefeste çaresizdi.
Belki ecel aldı götürdü,
Belki de gitmeyi kendi diledi.
Ama bitti dostlar,
Bir yüreğim vardı, o da gitti...

Gülleri her şeyden çok severdi,
Bülbülün sevdası,
Boşuna değilmiş derdi.
Her neye baksa,
Sevdiğini gördüğünü söylerdi,
Elinde aşk şarabı,
Hep onun niyetine içerdi,
Şimdi gitti dostlar,
Tek tesellim,
Gittiği yerde yalnız değildi,
Çünkü o,
Sevgilinin olmadığı hiçbir yere,
Mümkün değil gitmezdi...