Cenaze Güzeli Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

İki tahta arasından nefessiz baktım sana,
Beyaz tülün altında sarı saçların,
Bukle olmuş düşmüş omuzlarına,
Dua yerine saçlarındaydı ellerin.

Ben ölüydüm sen gözlerin farikası,
Ayna yaptın kendine camları,
Kibirle baktın hep kendine,
Eteğin kısaydı uzattın dizine,
Tespihin oldu gömleğin düğmeleri,
Belli mezarıma toprak atmayacaksın,
Topukların hançer gibi sivri.

Ey cenaze güzeli,
İki tahta arasından,
Seni nefessiz seyrettim.
Ben omuzlardayken,
Sen siyah gözlüklerin üstünden baktın,
Uzaktaydın;
Uzaklardaydın.
“Başka dünyaların insanları” dramının gerçeğe döndüğü yerdi burası.
Başka dünyaların insanı olmuştuk.
Ey cenaze güzeli…

Nefessiz seyrettim kalabalığı,
Ağlamayan tek sendin arkamdan,
Nedenini gözlerini görünce anladım,
Yedi renk ebem kuşağı,
Ağlamayan tek sendin arkamdan.

Ey cenaze güzeli,
Sende geleceksin bu tezgaha;
Sende geleceksin elbet musallaya,