Cemşab'ın İhaneti Sen Gibi Akar Odalara /

CEMŞAB’IN İHANETİ SEN GİBİ AKAR ODALARA

“Bu topraklarda aşklar ölümüne demişti.” Meran
.
aşk oku değdiği an
sana ezdirdim kalbimi
meşale ile geldim yandım
sorma
öyle çok sevdim ki vurulmuş zavallıydım
halim aynı Züleyha
geçtim kendimden
aklım
ruhum
bedenim
bu ateşte ne böyle
bir gün kaç kalp atımı bilemedim ama
her atımda yüzünde menekşeler topladım
cilveli gülüşlerim bir sana Açelya

benim avazım dağlarda rüyaya yatar
günler gecelere, geceler gündüzlere
kor ola senin adın aşk Şahmeran ola
yak beni ateşinde
Yunus gibi al beni de sen sakla
meftun olup bekledim sabrın makamında

nedir bu yüreğe işleyen ışığın
yoksa sen nurlu yolun sonsuzluk kapısı
söyle hangi bahçenin yedi vereni gözlerin
kaderi kopar dalından gel Açelya
Elif aşkına
Züleyha aşkına
Yusuf’un mahpusluğu sana aşktır
kor ola senin adın aşk Şahmeran ola
derdime Kiron şifa ola

gözümde ki damla yüreğimin başındaki tutku sana
yağmur ulaştır beni çatlayan dudaklarına
bir Nemrut ateşi daha mı yansın

yüreğinden sürülen kalbimin sesi
vedan buz tuttu uzanır karanlığın
koca bir gül değil ölüm kırmızısı oldu resimlerin
kırılan çerçevelerde
oysa bir bakışın tutuştururdu beni bende
beyaz düşler seni sorar kapalı perdelere
zaman eziyor geçtiğin bahçeleri
gün doğuyor bu hüzün neyin zirvesi
sonsuz çöllerde

cevap ver sen neden ağlıyordun
neden tetikte ellerin kıyamın kıyametinde
mülteci geçen günlerim oldu yokluğunda
bu ayrılığı nasıl düşünebilirsin
aşk bu dünya için yaratılmadı mı yoksa

“Bu topraklarda aşklar ölümüne demişti.” Meran
neden yaprak dalından düştü
düşmanlık girdi araya
asuman düştü
nağmelerimiz nalan
halimi sorma
evimize düşen bu yangın
ihanet diyince Cemşab'ı hatırla
ey benim sevdasına yenildiğim Açelya
alda git Cemşab’ın ihaneti sen gibi akar odalara