Cemreler Şiiri - Hüseyin İhsan Sönmez

Bütün yollar seven kalplere çıkar

Gül dikenli his yolundan yürüdüm
benden önce cemreler dokunmuş
.................................yapraklara iz
................. Su
sus
sevişken gölgeleri sır bildim perim
dün gece mola verdim
ılgın yalnızlıkta nedensiz

.................................... Tin ressamı
zaman aklımı kağıt kayalara çizdi
peygamberlerin dudaklarından hırsızlıktı
çaldım gizli sözlerini
çengelli harflerle kazdım
hayratım gözyaşına derin kuyu
gamzelerine türbeler yaptım inan
........................................ makbersiz

Geleceğe sınırlar koymadım
gönül tuvaline dilim
bu gece en güzel resmini yaptı
An ki kirpiklerinde mucize
sanki ahvâlimdir
uzak sensin ne yapsam
............................ yetersiz

Girdaplar gibi ırmaklara gülmeni isterim
anıları sür bulunduğum kıyıya selinti olsun
Bütün suların heceleri siz
...................................... siz ki
önceleri aşktan elmaslar yapmayı da bilirdiniz

Alfabenin beş harfini çağrıma uzat
yıldız vurgununda geceyi durdursun
yokluğunun dilencisi. Kaçak
bindiğim ateş gemisinin yelkenleri mavidir
gökyüzü dicle kalsın sınır aşsın
........................................ gözleriniz

Sevgi, tanrının kozmik dilidir
denli aşka dirim yetmez
................................ ya sihirli
......................................... ya delidir

Kahkahalar berduşuyum
ha… ha… ha… ki
ölmekle, gülmek arasında bir farkın
olmadığını öğretmiş büyük acılar bana;
Şubat meyhanesinde ağır kemancının
sencil telleri kırık güzelim
boğazımda düğüm düğüm eftalya
............................................. ve siz

Sus
sen de sus
kör gecenin sonsuzluk kalemi k
..................................................... ı
...................................................... r
..................................................... ı
...................................................... l

Ey çıtırtı!
Ey o düşkün çıtırtı!
yaprağında açan gülü düşün sessiz

Sırdaşım perim
benliğimde sıra dışı hüzün kesiği
Armonisinde sevincin evren adına gül şimdi

“Âvâzeyi bu âleme Dâvut gibi sal
Bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş”

Beyaz
..................pembe
.................................. kırmızı
....................................................siyah

Seç birini!
Kanımdan koyu olsun kırmızı
diğerlerini gömsün gül mezarlığına
........................................ ikimizden birimiz

Hayâl ve hasret
kalemin ucunu kör eder
dizelere virgül duygularıma son noktayı koyamam
Ne renk çalınır bilmem
nerededir tomurcuğun özgürlük kapısı
Bu gece cemreler dokundu biçare ruhuma
tanrı misafiri oldum kalbinize
............................................... neden
............................................................ siz

Kim ki sallar salıncağımızı, ikimizde tek ruh
çocukluğunu yitirmiş bedenlerde niçin ötekileriz