Cemre Parkında Şiiri - Eyup Şahan

Gezerken Cemre’yi vardım farkına,
Yüreğimin başı yanıyor gibi.
Her yolum düşende Demet parkına,
İçimde bir yara kanıyor gibi.

Yasemin kokuyor artık çiçekler,
Hatırlatmak için rayhada ekler.
Konmuyor yaprağa bak kelebekler,
Sanki özde nektar donuyor gibi.

Ben seni severim candan ileri,
Şimdi ne haldesin gönül dilberi?
Özlemle doludur göğüs kileri,
Hasret istif istif konuyor gibi.

El ele gezerdik tüm Ankara’yı,
Gördükçe kızardı Bahtiyar dayı.
Senden sonra suya attım abayı,
Havasız yaşamak deniyor gibi.

Cemre parkındadır hayata küsen,
Poyraz yeli sanki bağrıma esen.
Bekleyen var diye dönüpte gelsen,
Yeniden bir hayat sunuyor gibi.

Kırlangıçlar bile uçmuyor yasta,
Eyüp derde girdi şifasız hasta.
Ne bir selam gelir nede bir posta,
Hayat ışıkları sönüyor gibi.

Eyüp Şahan
Ankara / Cemde parkı 23.6.2009