Cemre Nehir Karain Şiirleri - Şair Cemre ...

seni sevdim, hepsi bu
sevdim ve göğsümde filizlendi düşebakan yıldızlar
bir hürriyet çiçeği gibi kenetlendin umutlarıma
ilmek ilmek akdeniz örüldüm
sevdim ve bir tercümesi de yok bunun

1.
gece
yıldızlarından soyunuyor bir nihavend makamında
sanki hasreti fısıldıyor uzaktaki ishak kuşları
sanki ben nereye gitsem
senin sokaklarına çıkıyorum.

şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
(turgut uyar)

ne zaman saat üçü andırsa

‘’şuramızda, tam şuramızda
tarihe nasıl anlatsam
ey anneleri korkutan
bizi yaşatan kan
günler perişan’’

‘’sensizliğine eğilsem yüzümün
kelimeler dilimde kurşun olur.’’
(timuçin özyürekli)

sana çiçeklenmiş sözcükler getirdim

neden böyle suskunsun çocuk
neden böyle durgunsun
hangi fırtınaya yenik düştü teknen
bırak da içine gömdüklerin konuşsun

sesinin üstüne yaşam döküp yaktıkça

‘’kapıyı çalsam / içerden ben çıkacağım’’
(asaf hâlet çelebi)

yıkmak üzre seyyah düşsem gölgeleri
hançeremde bir başkasının çığlığıyla

her gece kendimi hançerleyerek uyanıyorum
dolaşıp duruyorum aklımın kuytu sokaklarında.
her gece ölüyorum şiirlerimden doğarak
mısraların urganı ilmek ilmek boynumda.

sararmış bir operadır göğsümde akşamlar
öylesine kasvetli, soğuk ve yorgun
içimde felâket bir kargaşa
içimde kendini çarmıhlayan yalnızlık
içim ki ölü şairler mezarlığı

ölüm
gelir çalar kapıyı apansız
beklemez yarım kalan düşlerini
bir elinde kanlı meşale
diğer elinde eskil bir vesikalıkla
hançerler çocuk gülüşleri