Cemre Hesabiyla Şiiri - Seyfi Karaca

Bir yol bir iz bir mecal bin merhale
Tanidik bildik yerden gelmese de soru
Yeserdigi yerden kopsa kirilsa bile dallar direkler
Cocukluk ancak bu kadar olur diye diye diye giden
Gerek acilarda yetim, gerek sevinclerde irmagini ardinda sürükleyen damladan
Dilek tutup yazisiz sözsüz mektuplar aglasan arzuhale
Yükün zor oldugunu bilen heybeden hüzün sehimleri dagitarak
Haramide cöl corak,
Hem salkim yapragina, hem koruga hem yemise
Esi benzeri susuz yerde uzak yolda aziksiz cercide
Yarismadan hayata karismanin tüm cikmaz sokaklarini sana getirir
Senden dere tepelere, daglara, bulutlara götürür
Kül yanginlari arasinda tütersin de, belki bilir
Belki bilmezsin
Tabi ki de askin itibari nazarina kalkmis uyanmis bize kadar gelmis baharla
Bugün denen cevheri yarina yoksul fakir koyup birakmamaya
Siyah beyaz bakip duran odalari ve bahti kara evleri
Doksan dokuzun otuz ücü elim kolum dört bir cevrem
Gitmisim günesin sekisine sekmesine
Gerek yar olmaya gerek yadigar
Ilikledikce daha neren var acikta yoksulda ki buymus üsümüssün soran
Baygin gözlerle sarhoslasmaya herseyden bir demet
Ve her ikramdan bir yudum
Nemli serinliklerden kalma üstüm basimla beraberimi iliklerime kadar
Tutunca birakmamaya tumdum ciktim
Tumdum ciktim
Tumdum ciktim , uyuya kalmisim koynunda kucaginda günesin
Baharla birlikte ben,
Ceker dururum iste bende böyle tespiiih tespih
Nasil özlemissem gayri ötemi berimi
Merak buyursun, teker teker hem kendi hem cemreler hesabina
Ask saysin ,
Sicilini kaydini tutsun sevgilinin

Mart / 22