Cemre Şiiri - Cengiz Yazıcı

Önce ılık bir nefes gibi tenimde,
Sonra bütünleşiverdik yüreğimde.
Bu bütünlük az geldi paylaşmalıyıdık,
CEMRE olduk, havaya düştük seninle.

Önce havayı ısıttık kurt kuş uyandı,
Sonra karları erittik dağdan indirdik.
O hayatla her yer yeşerdi can verdik,
CEMRE olduk toprağa düştük seninle.

Sıra denizlere, göllere geldi çattı,
Ordada yaşayan yüzlerce canlı vardı.
İki can birbirine baktı, suya aktı,
CEMRE olduk suya düştük seninle...

Kim susturabilirki bu haykırışı,
Kim durdurabilirki, bu şahlanışı.
Bu hava su toprak gibi mukaddes,
Bunun adı gönülden akan sevda akışı.