Cemre Şiiri - Meltem Kaya

Bir güz sarısının kızıla karışan koruluğunda
Martı kanatlarının geceye karışan çığlığıyla doluydu
İlk sevdanın baharla soluklandığı şehir...

Yağmur anlamaz mı hiç bulutlarını?
Anladı ve bildi yağmur…
Bildi ve delip gökyüzünü çılgınca boşandı yağmur…
Ve rüzgarın sevda dilinden
Islıkla ve affeden bir çocuk gülüşüyle
O sessiz şarkısına başladı yağmur…

Usulca derinden seslendi sarı kızıl koruluktan
Çocukluğun ilk rüzgarına
MERHABA!

Geliyor..gelecek güzel günler
Cemreler düştü!