Cemile Şiiri - Buğra Çalmabey

Tarlada tınaz savuran bir kız gördüm.
O tınazları savurdukça,rüzgârla birlikte onun altın sarısı saçları da savruluyordu
Bozkırda batmakta olan akşam güneşi çalışmaktan boncuk boncuk terlemiş yüzünü aydınlatıyordu
Yüzü,gözlerimi kamaştırdı.
Peki ya gözleri...
Zümrütten de yeşil..
Baktıkça insanın içinde bir şeyler uyandıran cinsten,
Gözleri gözlerime değse taş kesilirdim.
Entarisi sanki durduğu gerde raks ederdi...

Askerden yeni dönmüştüm,
Ben,bedenimdeki yaraları kapatmaya çalışırken
O,kalbimde yeni yaralar açıyordu.
Aşk,savaşın en güzel hâli galiba..

Bir gece ansızın seninle çekip gitsek bu köyden
Kimseler bulamasa bizi
Sen bana bir bakış atsan
Ben adımı unutsam
Kimdim,nereliydim,neredeyim bilmesem
Sadece sen olsan
Ömür boyu peşinde koşup
Son nefesimi dizinin dibinde versem..

Sen her zamanki şakalarını yapsan mesela,
Yüzün hep gülse.
Ben,gülüşünü türkülerime döküp,
Bir ömür hep seni söylesem.