Cemil Yıldız Şiirleri - Şair Cemil Yıldız

İKONCAN

Ağzını açınca “Bir Allah” diyor
“Can boğazdan gelir”, ne bulsa yiyor
Daha da doymayıp “Rabbena” diyor
Hep’lere siniyor bizim ikoncan

Etrafın karanlık, kör ise beden
Hallere pusula, Zühre yıldızı
Bir iz arıyorsa hakkına giden
Yollara pusula, Zühre Yıldızı

Göğe çekilmişse, umutsuz aşklar

Muhteşem bir yapı, narin bedende
Sen baharın, yazın, güzün çiçeği
Közün yüreklerde, yüzün gidende
Sen akan sızının, hazin çiçeği

Sararsın bedeni, sıcaklar gibi

KASIMIN DÖKTÜĞÜ YAPRAK

Kaç mevsimin rüzgarı geçti sarı saçlarından
Kaç mevsimin karı eridi ayak darbelerinle
Kaç güneş kıskandı mavi gözlerini kim bilir?
Ben hâlâ;

Allah adın andım önce
Muhammedi’m bende bence
Ol aklıma Âli’m geldi
Üç’e vardım Hü! Denince

-Ağladım can ben ağladım

Mevsimler değişti bakışlarında
Bana düşen yine dördüncü cemre
Poyrazlar savurdu tüm kışlarında
Bana düşen yine dördüncü cemre

Güneşi gördü ya hava dağladı

Canlar canı sevince gönül birlikte akar
Yürektedir heyecan, şimşekler uzun çakar
Göz bir tek onu görür, yalnızca ona bakar
Kaleminden yâr damlar, âşık şiir yazınca

Doğaya Aşk;

Izdıraptı geceler, üşürken yıldızlarım,
Düşlerimde bana da, her zamanki ay düştü.
Bir kuytuda mahzunca, ağlarken yalnızlarım,
Yaralı yüreğime, hüzün dolu vay düştü.

Yanmayan ocaklarda, kalaba soba başı,

İlahi yaraysa tende oluşan
Katre katre içlerine doluşan
Sevdaysa özüyle tende buluşan
Secdesinde görür çeker yaralı

Nasıl kıydın zalim söyle Hasan’a

“Do” doğmaktır yaşama
Öl! sonraki aşama
Hadi gamı taşıma
Hayatın ritmindeysen

“Re” yürümek kadere