Cemil Arıkan Şiirleri - Şair Cemil Arıkan

Ben Hak’kın kapısında
Eli bağlı kul olsam!
Düşsem aşk ateşine,
Yansam, yansam kül olsam!

Her sabah, her seherde

Geldin önce selâm verdin;
Sonra neden küsüp gittin?
Ümîdimi yere serdin;
Rüzgâr gibi esip gittin!

“Lâl kesilme böyle” dedim;

“Mukavim ol! ” diye emreden Rabbim,
Bana “taş” diyenler iyi düşünsün!
Ben hılkatten bu sertliğe sahibim;
Bana “taş” diyenler iyi düşünsün!

Avını sakladım, avcı kinlendi.

Durun artık dalgalar nolur birazcık durun
Ben menzile varayım bari sonra kudurun
Dağlarla yarışmayı marifet mi bildiniz?
Siz, gelirken bu kadar insafsız değildiniz

Herkesin emeline pervane olan yollar

Sen yokken günlerim zindan oluyor;
Batan güneş doğmak bilmiyor gülüm.
Hasret ok, ok yüreğimi deliyor!
Saymakla günlerim dolmuyor gülüm.

Lefkoşa’da oyalandım yetmedi.

Kapkara bir bulutun ardına gizlenir de,
Beni yalnız bırakır geceler boyu mehtap!
Kendisi gündüzleri dünyaya nazlanır da,
Evlendirir; önünde ışıkla suyu mehtap

Bembeyaz bir tül gibi sararken bulut seni

Âdem secdesinden tutup hayatı,
Kulluk ipliğine aşkı dizen var!

Şeytan, isyanıyla ateş yaksa da;
Tövbe ile o isyanı bozan var!

Ey ölüm bu kadar acelen niye?
Yüz'ü devireyim, ondan sonra gel.
Torunuma bir ev aldım hediye;
Tapuyu vereyim, ondan sonra gel!

Biraz iltimas yap bana, n'olacak?

Yaş kırkı dolandı ağardı saçlar
Allak bullak oldu bütün hislerim
Çok görmeyin; sizden tek dileğim var:
Yıllar, gençliğimi geri isterim!

Bana haksız yere sitem eyleme!
Kolay mı hayatta sensiz var olmak?
Bu can dayanır mı bunca eleme?
Kolay mı sevip te bahtiyar olmak?

Kolay mı yıllarca aşkı yaşayıp,