Lûtf-i İlâhîyle, toprak kalmadım
İnsan yaratıldım; dahâ ne olsun?
Nebâtât olmadım, hayvan olmadım
İnsan yaratıldım; dahâ ne olsun?
Ne hâssalar verdi yaradan bana,
Dörtyüz kırk dört yiğidin gayretine baş olup
Aşireti devlete çevirdi OSMAN dede.
Kur'an âşıklarına bey olup, sırdaş olup,
Yazdırdı; Rumeli'nde destânı ORHAN dede.
Yüce bir mefkûreyi baş üstünde tutarak,
Gelecek önümde çile yumağı
Amelim arkamda Erciyes Dağı
Beni korkutmayı düşünme şeytan
Ahret, benim için baba ocağı
Bitmeyen ızdırabı yüreğinde hissedip
Tükenmeyen çileye talip olan biriyim.
Kâinat memesinden hakîkati mâssedip
İnsanlığa içiren bir gönül neferiyim.
“Nereye? ” ve “necisin? ” suallerine karşı
İki öküz, bir eşek ve bir inek
Çocukluk çağımın hâtırâsıdır.
Altmış yaşın kıyısında bir istek:
“O güne dönmenin tam sırasıdır.”
Neler çektim öküzlerin elinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!