Çember Şiiri - Arda Töre

Kokunu çemberime sürdüm
Çemberim sen koktu; Casmir …

Kendimden geçtim,
Kalakaldım öylece,

Kokunu çemberime sürdüm
Dışarı kaçamadın, rüyama girdin

Kendimden geçtim
Hatırlayamadığım kadar peşinden koştum,

Bundan 9 yıl önce miydi neydi
Bir kokun vardı senin,

Onu sıktım etrafıma
Bir nefeste gülüşün, bir nefeste kaçışın, ben soluk soluğa

Bali müptelası taksim çocukları gibi boşaldı bakışlarım
Bir nefes çekiş daha bilinmez bir çıkmaz sokak

Ortalıkta unutulmuş eski püskü bir günlük gibiyim,
Bundan 9 yıl önce hüküm giymiş, ipten dönmüş...

Kokun çemberimde şimdi,
Merkez kaç anıların etrafımda, yüzlerce,

Etimi isteyen yamyamlar gibi dans ediyorlar,
Gözlerim kilitlenmiş tavanda, kurtulamıyorum...

Kokun çemberimde şimdi,
Masmavi bir gökyüzü alabildiğine,

Bir nefes daha sen olsaydı,
Nefes alamıyorum...