Dostça uzanıyorsa şu anda elim
Aşkım diyemiyorsa lal olan dilim
Mutluluğun içindir, bükülen belim
Sevilmeden sevdim, Kader utansın
KADER UTANSIN
Sevilen sevene, verseydi değer
Düz olurdu yollar, gelseydi eğer
Aşkın kaderiymiş, acılar meğer
Sevilmeden sevdim, kader utansın
Gün günden karanlık
Kan damlarken kalemimden
Oluk oluk akarken yüreğimden
Nasıl yazarım sevda şiirleri
Nasıl derim bazıları gibi
Yıllar sonra Söke'ye kar yağdı kar
Penceremden kar seyrediyorum karı
İçimde hasret acısı, yakıyor yüreğimi
Hasret bıraktı beni, gelmiyor artık yar
Biz hiç kendimiz için yaşamadık be sevgili
Hep sevdiklerimizin kederi yasımız
Sevinci bayramımız oldu
Mala, mülke, unvana, şöhrete değer vermedik
Alın terimizi katık yaptık sevgimize
Bölüştük sevdiklerimizle
Kendini şair sanan birine
Şair yüzsüz ata benzemeli demiş
Ar namus haya yı yemiş bitirmiş
Sayfasına şöyle bir bakayım dedim
Belden aşağı cümleler dizmiş
BU İKİ DÖRTLÜK SEVGİYE DEĞER VERMEYENLERE GELSİN
Gözlerin olmuştu dünyama cennet
Tenezzül etmedin, duymadın minnet
Seni Sevdim diye etmesen nefret
Kendinle baş başa yalnız kalmazdın
Hüzün Yağmurlarında
göz yaşlarımla ıslanan Kalbimi
Kuytu bir köşede kurumaya bıraktım.
Sevmesini öğrendim de
Sevilmeyi bilemedim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!