Aşkımın şehri İstanbul!
Gönül kandillerim sende yandı
Mahyaların gibi,
“Artık şiir yazmıyorsun benim için, şiirler nerede kaldı? ”diyerek hüzünlü bir bakışla baktı.
“Sen yanımdasın” dedim.
“Kalem yazmıyor, elim varmıyor, dilim söylemiyor.” dedim.
“Anladın mı şimdi şiir neden yazamıyorum? ” dediğimde;
Tebessümle: “Öyle ise yazma artık şiirsiz kalayım” dedi.
Şimdi sabrediyorum yakan güneşe
Bir gün bizim hikayemiz okunacak
Gözlerden süzülen damla damla yaşlara karışacak tarihin sayfaları
Bir gün bizim hikayemiz okunacak,
Benim işçim, benim memurum, benim emeklim edebiyatı mazide kalarak
Bir gün bizim hikayemiz okunacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!