Ferhatım şirine yandım
Meğer zalimmiş anladım
Gül diye dikene sarıldım
Geçip gitti ömrüm benim
Günüm gecem ettin zindan
Sevgili oya gedik söz cambazı şaire
Gönül gözü açıktır kalemi gelir dile
O yolunu biliyor giriyor gönüllere
Yakışır kalem ona sözler dökülür dile
Sevgili fedayı güven adı gibi güvenilir
Tarif etsem senin güzelliğini
Melekten güzelsin sen bana yarim
Daim tüter içimdeki özlemin
Cennet bahçesinin gülüsün yarim
Sensiz hayat olmaz yok ki neşesi
Ecel gelip çattı dertler bahane
Bu kaderi yazdı Hz.Hüda
Gitmek istemeyiz dönülmez yola
Ecel şerbetini zorla içeriz
Cemalim der günlerimiz sayılı
İyi söyler,güzel söyler,
Ne eylerse güzel eyler,
İşte şairimiz beyler,
Üstadımız Cemal ÇELİK.
Çok şiire var yorumu,
Güler yüzlü tatlı dilli
Aşkla yapar mesleğini
Hastanın Lokman Hekimi
Çok bilgili Kemal Hocam
Bizi dinler hiç bıkmadan
Hayat sahnesinde güreşiriz biz mertçe
Herkes şiir yazar dostlar yüreğinin sesiyle
Şiir yarışına girmem ben hiç kimseyle
Yüce Allah ne verdiyse akıtırım dizelerime
Giyinmiş kuşanmış göz kamaştırır
Bir sual soranlar ondan bin ah işitir
Dışın altın işte içi teneke
Dışarıdan görenler seni insandan sanır
Rabbim neye bakar sen söyle gönül
24 HAZİRAN 2008
Erciyes’in doruğundan
O zemheri soğuğundan
Çoluğundan çocuğundan
Dostlar selam olsun size.
Esmerim, gece renklim
Benim esmer güneşim
Gözlerindeki ışıklarda
Yıldızlar dizili senin
Esmerim, gül bakışlım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!