Cemal Bağ Şiirleri - Şair Cemal Bağ

Dün akşam
Yağmur çiselerken
Ürkek bakışlarla
Seyrettik birbirimizi
Özgürlük sınırımızla
Bağladık ikimizi.

Dedikoduya aldırmadan göğüs gerdik
Her zorluğu sabırla doğrulukla başardık
Dostluğu birlikteliği ebedi kıldık
İsteğimdir birbirimizi ölesiye sevmek.

Bazı günler çamurlu yollara saplanıp kaygılandık

Çok özledim
Anamın sac ekmeğini
Bulgur pilavını yoğurdunu
Yaylanın yayık ayranını
Kekik kokan ellerini
Sıcak özlem dolu kollarını

Kim bilir nasırlı ellerin ne kadar güzeldi
Yıllarca hep o güzel ellerini aradım
O güzel nasırlı ellerinle beni tutuşunu dokunuşunu
Özledim anne.

Kim bilir kolların ne kadar sıcaktı

Bir sevgi arıyorum
Özgürlük potasında yeşermeli
Ama duyarlı erdemli dostça
Ve gerçekten mertçe…

Bir sevgi arıyorum

Bu gece takatim Yok Sana Yazamıyorum

Bir karanlık Odaya
Kendimi Kapattım yazamıyorum
Takatim yok tutmuyor kollarım ellerim
Gözlerim görmüyor ak kağıtlara

İYİ Kİ DÜNYAMDA SEN VARSIN CAN DOSTUM
Aniden güneş kıvılcımı oldun
Girdin kışlı dünyama
Tükenen umutlarımı aydınlattın
Kararan duygularımı yeşertip
Çiçek bahçesine dönüştürdün

Ümitlerle donattım
Gecenin katran siyahi düşlerimi
Seni özlediğimde baharın ayazı gözlerimde gizlendi
Güne geçerken erkenci horozlar öterdi
Gümüş bir ay doğar yakamozlara çarparak
Kulaklarım çınlar gecenin yarısında

Beni körpecik yaşamımla tanıyıp
İlim irfan dolu yaşamında bütünleştirip
Sen olarak görebilir misin öğretmenim?

Beni çile dolu ailevi dünyamdan çekip
Umut dolu yaşamına katıp

ŞAKALARIMA AYDINLIK UMUT DÜŞMÜŞ ÇOCUK

Rüzgar esiyor
Memleketin ufuklarına
Dallardaki Tomurcuk Tomurcuk
Çiçekleri sarsıyor