Ve soldu gül gül soldu
Gecenin karanlık değen yerinde
En kıymetlisiydi çiçeklerin
Fakat en çabuk öleni
Kekse gülün soluşu kadar
Çabuk gelseydi ölüm
(Kızıma…)
Bebeğim kimbilir kaç zaman oldu
Almayalı kalemi elime
Beyaza gök maviye doğru
Tam zamanı diyeceksin şimdi
Günaydın kara şehir
Çöküp üzerine derinimin
Sonra da göz kırpıyorsun sabahlarıma
En umarsız sokakların
Belli belirsiz güneşinle
Ben küçüktüm
Yağmur yağardı seyrederdim
Bardaktan boşanırcasına
Ben küçüktüm
Yağmur yağardı
İkinci katta bir ev
BİR DENİZ YEŞİL GÖZLERİN
(ASLINDA)
Bir deniz yeşil gözlerin
Dalıp içinde gönüllü boğulduğum
Geldim dünya acıyordu
Sevinin fakiri benden öncede yoktu
Oysa sevisiz kalmak
En büyük yoksulluktu
Sevisiz her yürek ve içinde bin pişmanlık
Gördüm ki dünyayı acıtıyordu
U S T A
“Ben hayatta en çok babamı sevdim.”
Demişti Can usta
Ben de en çok babamı sevdim
Şefkatinin hamurunda
Şimdi yaşanan zamandır zaman
Değer katan hayatlarımıza
Bir şeyler götüren hayatlarımızdan
Ben gördüm zamanı
Akreple yelkovanın açısal kovalamacasında
Belki bir kadın soyunmaktaydı perdeleri çekmiş
Zaman unutmaz unutsan da sen
Zaman unutmaz
Çoşku heyecan
Pişmanlık feveran
Zaman unutmaz unutmayacak
Dağ taş toprak
Bulut yıldız gökyüzü
Yosun balık deniz
Nerelerdesiniz
Görünmez oldunuz
Yoksa sizdemi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!