Dünya dünya ah yalan dünya
Ulan diyesim geliyor sana
Bu kadar mı dardır renklerin
Hani nereye kayboldu
Mavilerin pembelerin
Sevdaya düşelim dedik
Bak yine akşam oldu
Buruşturulmuş kağıtlar gibi yüzüm
Solumak olmadığın mekanların havasını
Sanki payıma düşen
Oysa özlemin de kıvamınca
Damakta tadı olmalı
Seni senden saklamanın alemi ne
Bu içli duyguların
Napoliten şarkıların adamı için
Ben seni mavi özledim işte
Sen de hep öyle ya da hep böyle
Avucunda dilinde gözünün önünde
Bir sen varsın ki
Aklımda azalmayan
Bir değil her yanın
Yaşanmışlığından daha yakın
Bir sen varsın ki azalmayan
İşte O Benim
Yutkundun değil mi
İşte o işte o
Boğazında düğümlenip
Ne aşağı inen ne çıkan yukarı
Kim ister kaybetmek
Şu büyük dünyanın
Sunduğu küçücük yaşamda
Her şey değil mi kazanmak uğruna
Koca dünyanın koca yılları kovalayan
Birbirini peşi sıra
Ne olur tut ellerimi anne
Artık yemeyeyim tırnaklarımı
Şu saate bişey söyle anne
Boşa harcamasın zamanı
Güneşlerim sabah beşlerinde batıyor
Ninnilerini daha erken söyleyemezmisin
Aslan Heykeli
Önce tarlayı ekerdik
Buğday bereket başak sarı
Sonra oturup yerdik
Bir elma tamına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!