Cem Öğsüz Şiirleri - Şair Cem Öğsüz

Gecenin sessiz karanlığında
Şimdi kayboldum gidiyorum
Tıpkı kanadı kırık bir kuş gibi
Çırpınarak önünü görmeden

Arkamıza dönüp bakmayız hiç

Resimde sin elimde olmayan sın
Yanımda değilsen Dünya yansın
Yüreğimde kendini mutlu sansın
Gönlümde yaşattığım kadınsın,

Gönlümü özgür bıraktım gitsin kırılmasın
Sevdiğini bulsun sarılsın ama yorulmasın
Bir gün benden vazgeçip sızlayıp durmasın
Cennetinde bana gözyaşı döküp ağlamasın

Ne zaman akşam olsa yine içim sızlıyor

Sevince gözlerimde mutluluğa daldı
Saçlarımdaki aklar sevginle çoğaldı
Kalbimde sevgin mutluluk yerini aldı
Geçmiş, geçmişte artık mazide kaldı,

Hatıralar aklımızdan gitsin dilersin

Uçamıyor artık gönlüm kanatları kırık
Bilmiyorsun bu yürek ne kadar buruk
Her tarafı kan revan içinde doldu kırık
Belki bunlara sebep olan o son hıçkırık,

Şimdi Prangalar takılı sanki yüreğime

Bir mazi olduk artık
Sen dün dün bende bu gün
Sızlasa da yüreğim
Görmese de benim gözüm
Kalmadı yüreğimde
Sana söyleyecek hiç sözüm

Sensizliğim hicranla dolup taşıyor
Bakışların sanki ok delip yakıyor
Bu gönül senden hiç vazgeçer mi?
Sen olmasan da bu yürek yine atıyor

Yürekte saklı hep kırıntılar kalanlar

Bakınca derinde gördüm ki eski izlerin
Yolun sonu gelmiş bunu nasıl gizlerim
Geçen günleri sanma sakın özlerim
Suya yazmışım silindi gitti düşlerim

Geçmişine fazla takılıp işte orada kaldın

Güzelliğin senin içinde saklı sen çiçeklerin çok özeli sin GÜLÜM
Sen çok zarif sin rengarenk tıpkı bir saman yolu gibi hep farklısın GÜLÜM
Ne zaman seni o İnce belinden tutmak isteseler kimseye izin vermezsin sen GÜLÜM
Bazıları buna diken der ama bilmezler ki senin o özel kendini koruma kalkanın GÜLÜM

Senin her renginde mutlaka vardır bir aşk hikayen GÜLÜM

Sevmeyi öğrenen acemi gibiyim
Söyle neden bu kadar geç kaldın
Sensiz yürüyemiyorum kalbine
Gönül tahtı boş mecnun gibiyim,

Gönül yaprağına düşmüş bir damlasın