Cem Erdemir Şiirleri - Şair Cem Erdemir

lerce kere bazen bana
Sustukça içim kaldırmıyor
Fakat sustukça susası varmış
Duvarda arapça yazı
Kendimi iyi hissettiğim bir yer
Balığa su içiriyoruz can çekişirken

Nelere elimi attıysam diyor
Gördüm kırılganlığı
Hangimiz zalim
Hangimiz zulüm
Bilgim yok
Bir hastalık ve şimdi iğrendim

Bütün herkes sana bakıyor gibi
İğneler dört yandan
Harala gürele
Paran var ve güzel kokuyorsun
Hangi kan emiciyi görsen
Milyon çentik atabilirsin

Ne yazık ki vahşi yüreğimde
ölümsüzlük evsiz uyur
Tekrar deneyeceğim
Yarın
Der her der ringe
Jessica ve şeker

Bana derdini anlatıp
Pazarda geçici
Yaşlı amcanın kemikleri fosil olmuştur
Hala hatırlıyorum
Ağladığımı ona
Yüzeysel ve çiğ

Bizim için seninle başbaşa kaldığımızda
Hep söylersin ya sanki herkes korunmaya muhtaç gibi
Olsun ister miydin ?
Benim gibi bir isyancı...

İyi ki gördü günahı gözlerim
İyi ki bu günahlara girdim
Yalan söyleyeceğimden utanmıyorum
Diğerleri ne işe yarıyor ki ?
Yine de gurura kanıtladılar kendilerini

Ufkun üzerinde kanatları gözlerimin
Her gece yeniden unutanlardan birisinin
Açtığı elin yankısı tutar ellerinden
Kalbi kırık doğmuş gibiler
Sevdiği çocuklara öykünerek döndü gözlerini melekler
Bizler yanık kokusunu üzerimize yakıştıramıyoruz