Cem Erdemir Şiirleri - Şair Cem Erdemir

lerce kere bazen bana
Sustukça içim kaldırmıyor
Fakat sustukça susası varmış
Duvarda arapça yazı
Kendimi iyi hissettiğim bir yer
Balığa su içiriyoruz can çekişirken

Nelere elimi attıysam diyor
Gördüm kırılganlığı
Hangimiz zalim
Hangimiz zulüm
Bilgim yok
Bir hastalık ve şimdi iğrendim

Taşa dönmemek için boşa dönmeye bir tokat
Hiç olmazsa rahatlığa benzemez artık
Böylece yanar kayık
Ve kayığın yanışı görülür
Fakat sönüşü kayıp

Bizim için seninle başbaşa kaldığımızda
Hep söylersin ya sanki herkes korunmaya muhtaç gibi
Olsun ister miydin ?
Benim gibi bir isyancı...

İyi ki gördü günahı gözlerim
İyi ki bu günahlara girdim
Yalan söyleyeceğimden utanmıyorum
Diğerleri ne işe yarıyor ki ?
Yine de gurura kanıtladılar kendilerini

Padré

Dimdik ayaktaydık
Acı içinde günler Padré
Hep yarama denk geldi
Fakat birgünde söylenecek birşey kalmadı

Ufkun üzerinde kanatları gözlerimin
Her gece yeniden unutanlardan birisinin
Açtığı elin yankısı tutar ellerinden
Kalbi kırık doğmuş gibiler
Sevdiği çocuklara öykünerek döndü gözlerini melekler
Bizler yanık kokusunu üzerimize yakıştıramıyoruz