Çelme Çalık Şiiri - Seyfi Karaca

Sen mi gideceksin
Seeeen...? He mi
Sen...! ?
Hepiniz birden sen tek...
O en çok sevdiği bahanesi çocuklarını ad edip oyalandığın
Çıkışsız kapısızlığı
Sen mi? Dörtduvara kareköktenlik,
Bir siyahbeyaz çerçeve, bir kap, birkaç yapışık kulp..
Çelme çalık ketenperelerle kelepçelik
Çat pat bir kaç kelimeyle hayatı kendi yokluk kapılarına bağlayıp
Sen mi...?
Çat pat..
Günü rast getirelerin talihsizliğine,
Şafaktan akşama
Sen mi pat diye
Çatııır patır yokuş yuvarlanıp giden sen mi..?
Pat diye..
Pattt..!
Yokyerlere düşük tabanlı kurak iklim dallarına takılı
Yanı paçasıyla sansınlara ebeveyinlenip
Dilediği anda donunu çekmeye, dilediği anda sümüğünü silmeye
Dilemediği anda halını havadisini sormaya
Kurdelesini bağlamaya, saçını lülelemeye, zülfüne alyanaklar sürmeye
Sen mi kelini tarayıp..
Fendine ayna tutmaya...
Öldükten sonra yetişemediğin ve yaşam boyu sonuna kadar
Ve koşulsuz ah vahlara mahsur bıraktığın imdadiyelere
Pat diye her dilenen saatte
Sen mi, sen mi, sen mi çıkmak üzeresi cana yetişeceksin...?
Hepiniz birden tek..

Seyfi Karaca..........Nisan / 11