Cellatların Dansı Şiiri - Kenan Şekeroğlu

Bir yiğit edasındayım.

Adımı karaladığım mezar taşının memnuniyetsizliğinde ürkek cesaretim.

Kelimelere sakladım kendimi.

Aslanın bedeninden sıyrılan kıl topağında beliren yekpare hayatım, hançere işlenmiş zümrüt gibi vahşet ile görkem arasında idam edildi son nefesim.

Bir imamın son duasında bedenim...
Süzülerek çekiliyor yiğitliğimin kanı etimden.
Kan kızılı ile lekelendi musalla taşım.
Vasiyetimdir "Cellatlara Aittir" yazılsın mezar taşıma.

Bütün huzurunla yiyebilirsin yemeğini,
Acım şarabın olsun meze niyetine masana,
Ölümümün tadı kalsın damağında.

Bir çığlığa hasret kalmış ağıtların bekleyişindeyim.
Kan dolu bedenin ise unutuluşumu hatırlatıyor al yanaklarında.

Kabristanın dansı çalıyor imamın dudaklarında...

Haydi Cellatlar! doğrulun,
İhanet renkli perdeleriyle,
En gri mermerlerle kaplı dans meydanına beklerim sizi.

Kuduz bir köpek gibi kan düştü aklınıza.
Lanetiniz ve kıskançlığınızın marifeti Habil'in kanını döktürdü Kabil'in ellerine.

Buyurun kanlı meydanınıza...